اُبژه یا برابر ایستا، بَراخت یا آویژه یا متعلَقِ شناسایی، اصطلاحی در فلسفه نوین است که معمولاً در مقابل سوژه به کار می‌رود. سوبژکتیویه به شناسنده اشاره دارد، در حالی که اُبژکتیویه به چیزی که شناخته می‌شود، مربوط می‌شود. از دیدگاه فیلسوفان مدرن مانند رنه دکارت، آگاهی حالتی از شناخت است که شامل سوژه که تنها چیزی است که نمی‌توان به آن شک کرد، زیرا خود آن است که شک می‌کند و چندین اُبژه می‌شود که ممکن است وجود مطلق نداشته باشند یا به سوژه‌ای که آن‌ها را مشاهده می‌کند وابسته نباشند. وجود ابژه به‌طور مستقل از صفات سوبژکتیو آن و همچنین چگونگی این وجود، تأثیر زیادی بر ساختار هستی‌شناسی فلاسفه دارد. در معنای ادبی و فلسفی، ابژکتیویته به معنای مفعول است که بر روی آن فعل انجام می‌گیرد. در سینما، ابژکتیویه به چیزی اشاره دارد که مشاهده می‌شود. ابژکتیویه در صورت تحقق به نتیجه می‌رسد.
