علک خای

لغت نامه دهخدا

علک خای. [ ع ِ ] ( نف مرکب ) آنکه علک خاید. || ژاژخا و هرزه لا. || ماده خر دندان بهم ساینده در دیدن خر نر:
ز خرسپوزی من علک خای گردد خر
نه کَه ْ خورد نه سبوس و نه جو نه آب و گیا.سوزنی.

فرهنگ عمید

۱. علک خاینده، کسی که صمغ می جود.
۲. [مجاز] بیهوده گو، ژاژخای.

فرهنگ فارسی

( علک خا ی ) ۱ - آن که علف خاید. ۲ - ژاژ خا هرزه درا. ۲ - ماده خری که به هنگام دیدن خر نر دندان به هم ساید.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
مطلقه یعنی چه؟
مطلقه یعنی چه؟
شیمیل یعنی چه؟
شیمیل یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز