رهیدگی

لغت نامه دهخدا

رهیدگی. [ رَ دَ / دِ ] ( حامص ) صفت و حالت رهیده. رهیدن. رستن. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به رستن و رهیدن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
خوار
خوار
خویش
خویش
تزویر
تزویر
فال امروز
فال امروز