مستحلب

لغت نامه دهخدا

مستحلب. [ م ُ ت َل ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استحلاب. دوشیدن خواهنده. ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). رجوع به استحلاب شود.
مستحلب. [ م ُ ت َ ل َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استحلاب. دوشیده شده. ( اقرب الموارد ). رجوع به استحلاب شود.