گوش یشت. [ ی َ ] ( اِخ ) نام یکی از یشتهای بیست و یک گانه اوستا. رجوع به مزدیسنا ص 131 شود.
فرهنگ فارسی
نام یکی از پشتهای بیست و یک گانه اوستا.
دانشنامه عمومی
گوش یشت یشت نهم کتاب اوستا می باشد که در ستایش گائوشا یا گوش ایزد یا ایزدبانوی نگهبان چارپایان سروده شده است. این یشت دارای هفت کرده و سی و دو بند است و به نام درواسپ یشت نیز شهرت دارد. درواسپ واژه ای اوستایی برای گوش ایزد بود که معنی دارنده اسبان تیزرو می داده است.
