گهرخانهٔ اصلی یک اصطلاح است که به معنای جوار و قرب حق سبحانه و تعالی به کار می‌رود.
کنایه از قرب الهی:
هنگامی که از گهرخانهٔ اصلی صحبت می‌شود، به معنای نزدیک بودن به خداوند و حضور در جوار الهی اشاره دارد. این اصطلاح به نوعی بیانگر حالتی است که انسان در آن به خداوند نزدیک می‌شود و از رحمت و فیض او بهره‌مند می‌گردد.
در عرفان اسلامی، قرب به خداوند و تلاش برای نزدیک شدن به او از اهداف اصلی است.
