لغت نامه دهخدا ژاهل. [ هَِ ] ( اِخ ) ژائیل. یاعیل. نام زوجه حابرقینی ( سِفْرِ داوران 4:17 ). زنی که میخی در شقیقه سیسرا که به چادر وی پناهنده شده بود کوفت بدانگونه که از جانب دیگر به زمین نشست و سیسرا را بکشت. نیز رجوع به یاعیل شود.
