لغت نامه دهخدا
- چهارموج بلا؛ بلا که از چهار جهت روی آورد. داهیه که از هر جانب روی کند. مجازاً به معنی بلای بزرگ. مصیبت عظیم. فتنه تامه. بلای هول:
در میان چهارموج بلا
تو هم ای دل بلای ما شده ای.؟
چهارموج
- چهارموج بلا؛ بلا که از چهار جهت روی آورد. داهیه که از هر جانب روی کند. مجازاً به معنی بلای بزرگ. مصیبت عظیم. فتنه تامه. بلای هول:
در میان چهارموج بلا
تو هم ای دل بلای ما شده ای.؟
فرهنگ عمید
۲. غرقاب، گرداب.
