لغت نامه دهخدا چشمه سخن. [ چ َ / چ ِ م َ /م ِ ی ِ س ُ خ َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از منبع و سرچشمه سخن. کنایه از آب روان سخن: شود از آب چشم بیداری بزبان چشمه سخن جاری.اوحدی.
