لغت نامه دهخدا ولاذ. [ وَل ْ لا ]( ع ص ) دروغگوی که بگوید و نکند. ( منتهی الارب ). || خودرأی نادرست دوستی. ( از منتهی الارب ). || ذئب ولاذ؛ الخفی الخفیف. ( اقرب الموارد ).
