واجب لذاته. [ ج ِ ب ِ ل ِ ت ِه ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) در برابر واجب لغیره، موجودی که عدمش ممتنع است. چنان امتناعی که وجودش از دیگری نیست بلکه از نفس ذات اوست هرگاه وجوب وجود لذاته باشد واجب لذاته خوانده میشود و اگر لغیره باشد واجب لغیره نام دارد. ( تعریفات جرجانی ). و رجوع به واجب بالذات و واجب الوجود لذاته شود.
فرهنگ فارسی
در برابر واجب لغیره: موجودی که عدمش ممتنع است چنان امتناعی که وجودش از دیگری نیست بلکه از نفس ذات اوست هر گاه وجوب وجود لذاته باشد واجب لذاته خوانده میشود و اگر لغیره باشد واجب لغیره نام دارد.