هنیکس به یک گروه خاص از خاورشناسان اشاره دارد که در سال 1857 میلادی از طرف انجمن آسیایی وابسته به دربار بریتانیا دعوت شدند تا به مطالعه و خواندن کتیبه‌های آسوری بپردازند. این گروه شامل چهار تن از محققان و متخصصان در زمینه خاورشناسی بود که هر یک از آن‌ها به بررسی و تحلیل کتیبه‌های باستانی آسوری پرداختند.
در قرن نوزدهم، به ویژه در دوران استعمار، توجه به فرهنگ و تاریخ باستانی خاورمیانه به شدت افزایش یافت. انجمن‌های علمی و فرهنگی در اروپا، به ویژه در بریتانیا، به جمع‌آوری و مطالعه آثار باستانی و کتیبه‌های تاریخی پرداختند.
کتیبه‌های آسوری شامل متون و نوشته‌های باستانی هستند که به زبان آرامی و با خط میخی نوشته شده‌اند. این کتیبه‌ها اطلاعات ارزشمندی درباره تاریخ، فرهنگ، دین و سیاست امپراتوری آشور ارائه می‌دهند.
هنیکس و دیگر خاورشناسان با مطالعه و خواندن این کتیبه‌ها، به درک بهتری از تاریخ و فرهنگ آسوری کمک کردند. نتایج کار آن‌ها به پیشرفت‌های علمی در زمینه باستان‌شناسی و خاورشناسی منجر شد.
