لغت نامه دهخدا هلواع. [ هَِ ل ْ ] ( ع ص ) مرد سخت گریزنده و رونده از شادمانی. || شتر ماده تیز و نیک شتاب و چست و رام. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
