لغت نامه دهخدا
نکاءة. [ ن ُ ک َ ءَ ] ( ع ص ) فلان زُکَاءَة نُکَاءَة؛ او می گزارد حق را و درنگ نمی کند در آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از متن اللغة ).
نکاءه
نکاءة. [ ن ُ ک َ ءَ ] ( ع ص ) فلان زُکَاءَة نُکَاءَة؛ او می گزارد حق را و درنگ نمی کند در آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از متن اللغة ).
