نواله بخشیدن

لغت نامه دهخدا

نواله بخشیدن. [ ن َ ل َ / ل ِ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) لقمه دادن. قوت دادن. غذا دادن:
گرت چو سعدی از این در نواله ای بخشند
برو که خود نکنی یاد پارسائی باز.سعدی.