نصلان

لغت نامه دهخدا

نصلان. [ ن َ ] ( ع اِ ) پیکان تیر و نیزه. || تیغ بی دسته. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نصل. رجوع به نَصل شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گده
گده
فاب
فاب
شکوه
شکوه
هورنی
هورنی