ناگاهیدنی که در برابر واژهٔ آگاهیدنی قرار می‌گیرد، به حالت یا فرآیند ناآگاه بودن، بی‌خبری یا فقدان اطلاع از موضوعی خاص اشاره دارد. این اصطلاح در متون و گفتار رسمی، معمولاً برای بیان وضعیت کسی که از واقعیت‌ها، شرایط یا حقایق پیرامون خود بی‌اطلاع است، به کار می‌رود. در مقابل، آگاهیدنی به معنای آگاهی‌یافتن، مطلع‌شدن یا کسب دانش نسبت به امری است و نقطهٔ متضاد ناگاهیدنی محسوب می‌شود. برای درک کامل‌تر و بررسی دقیق‌تر مفهوم این واژه، می‌توان به مدخل آگاهیدنی در منابع معتبر یا فرهنگ‌های تخصصی مراجعه نمود تا ارتباط معنایی و موارد کاربرد هر دو عبارت به شکلی مبسوط بررسی شود. بنابراین، ناگاهیدنی به عنوان یک مفهوم مستقل، وضعیت ناآگاهی و عدم ادراک فرد را توصیف می‌کند و برای دریافت اطلاعات تکمیلی و مشروح، مطالعهٔ مدخل مقابل آن یعنی آگاهیدنی در همان منبع، پیشنهاد می‌شود. این تقابل معنایی، به درک بهتر زنجیره‌ای از مفاهیم مرتبط با شناخت و معرفت کمک شایانی خواهد کرد.