لغت نامه دهخدا ناتنومندی. [ ت َ م َ ] ( حامص مرکب ) ضعیفی. ناتوانی. نانیرومندی. نداشتن عدت و آلت کار: بازماندم ز ناتنومندی از کله داری و کمربندی.نظامی.
