مکرهه

لغت نامه دهخدا

( مکرهة ) مکرهة. [ م َ رَ هََ / م َ رُ هََ ] ( ع مص ) کُره. کَره.کراهت. کراهیت. ناپسند داشتن چیزی را. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) سختی و ناپسندی. ج، مکاره. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

هرچیزناپسند، آنچه که انسان از آن کراهت دارد، مکاره جمع
کراهت. کراهیت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گاییدن
گاییدن
لطیف
لطیف
راه و رسم
راه و رسم
علامت
علامت