مؤذنه

لغت نامه دهخدا

( مؤذنة ) مؤذنة. [ م ُءْ ذَ ن َ ] ( ع اِ ) نام مرغی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || مناره. صومعه. مئذنه. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به مئذنة شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سلیم
سلیم
تسخیر
تسخیر
کصکش بیناموس
کصکش بیناموس
لسان الغیب
لسان الغیب