لغت نامه دهخدا ( ممکورة ) ممکورة. [ م َ رَ ] ( ع ص ) زن پرپیچان خلقت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). مطویةالخلق از زنان. ( از اقرب الموارد ). زن استواراندام و گردساق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). زن آگنده ساق گرداندام یا درآمده خلقت سخت گوشت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زن آگنده ساق گرداندام و خوشگل. ( ناظم الاطباء ). زن نیکوساق. ( مهذب الاسماء ).