لغت نامه دهخدا
ممهاء. [ م َ ] ( ع ص ) ناقة ممهاء؛ ماده شتری که شیر وی تنک و رقیق باشد. ( ناظم الاطباء ). ناقه تنک شیر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
ممهاء. [ م َ ] ( ع ص ) ناقة ممهاء؛ ماده شتری که شیر وی تنک و رقیق باشد. ( ناظم الاطباء ). ناقه تنک شیر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).