ممطره

لغت نامه دهخدا

( ممطرة ) ممطرة. [ م ِ طَ رَ ] ( ع اِ ) بارانی. ( منتهی الارب ). مِمْطَر. ( ناظم الاطباء ).
ممطرة. [ م ُ طِ رَ ] ( ع ص ) بارنده. ممطر.
- سماء ممطرة؛ آسمان بارنده. ( ناظم الاطباء ).