لغت نامه دهخدا
مضیح. [ م ُ ض َی ْ ی َ ] ( اِخ ) از ایام عرب جاهلی، روزی است که در آن قیسیان بر یمانیان غلبه کردند. ( از مجمعالامثال میدانی ).
مضیح. [ م ُ ض َی ْ ی َ ] ( اِخ ) از ایام عرب جاهلی، روزی است که در آن قیسیان بر یمانیان غلبه کردند. ( از مجمعالامثال میدانی ).