لغت نامه دهخدا ( مضاضة ) مضاضة. [ م َ ض َ ] ( ع مص ) رنجیدن و سوختن از مصیبت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مَضَض و مضیض شود.
