لغت نامه دهخدا مشاقر. [ م َ ق ِ ] ( ع اِ ) علی الجمع، ریگ روان در زمین نرم پست یا ریگ سخت رویاننده عرفج. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
