مرغاء

لغت نامه دهخدا

مرغاء. [ م َ ] ( ع ص ) مؤنث أمرغ. ج، مُرغ. ( از اقرب الموارد ). رجوع به اَمرغ شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
انعکاس
انعکاس
یوخ
یوخ
اگزجره
اگزجره
سلیقه
سلیقه