لغت نامه دهخدا مرصص. [ م ُ رَص ْ ص َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترصیص. رجوع به ترصیص شود. به ارزیز در گرفته و قلعی نموده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مطلی به رصاص.