لغت نامه دهخدا متفشج. [ م ُ ت َ ف َش ْ ش ِ ] ( ع ص ) کسی که در نشستن و رفتن پایها را از هم دور می نهد. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تفشج شود.
