لغت نامه دهخدا ( مأثاة ) مأثاة. [ م َءْ ] ( ع اِمص ) غمازی. مَأثیَة. ( منتهی الارب ). غمازی و سخن چینی. ( ناظم الاطباء ). سعایت. ( اقرب الموارد ).
