در فرهنگ‌های لغت و متون کهن فارسی، واژهٔ لیقس به‌عنوان اسمی مرکب به‌کار رفته است. این واژه در اصل به معنای مجموعهٔ پنج انگشت دست یا پا است و بر مفهومی واحد دلالت دارد. بر اساس مستندات موجود، این واژه بیشتر در متون ادبی و تاریخی دیده می‌شود و کاربرد آن در زبان محاورهٔ امروزی بسیار نادر است. برای دستیابی به تعریف دقیق‌تر و اطلاعات کامل‌تر، معمولاً ارجاع به مدخل پنج‌انگشت در منابع معتبر توصیه می‌شود. بنابراین، جهت مطالعهٔ تفصیلی دربارهٔ این واژه، رجوع به توضیحات مربوط به مدخل پنج‌انگشت در فرهنگ‌های جامع فارسی ضروری به نظر می‌رسد. این رویکرد، درک صحیح‌تری از مفهوم تاریخی و کاربردی این واژه در اختیار پژوهشگران قرار خواهد داد.