لهندگی به حالتی اطلاق می‌شود که چیزی تحت فشار، خرد، له یا آسیب فیزیکی قرار گرفته باشد و شکل اولیه یا یکپارچگی خود را از دست داده باشد. به عبارت دیگر، این واژه بیانگر فرسودگی، خردشدگی یا له‌شدگی جسم یا ماده‌ای است که تحت نیرو یا ضربه قرار گرفته است.
در زندگی روزمره، لهندگی می‌تواند در موارد مختلفی مشاهده شود؛ مثلاً وقتی که کاغذ، پلاستیک یا میوه‌ای تحت فشار دست یا وسیله‌ای خرد می‌شود، می‌گوییم این شیء لهنده شده است. همچنین در ادبیات محاوره‌ای و استعاری، لهندگی می‌تواند به حالتی از ضعف، ناتوانی یا خستگی شدید جسمی و روحی اشاره داشته باشد، به‌طوری که فرد یا موجود به شکل نمادین «له شده» توصیف می‌شود.
در فرهنگ لغت و منابع ادبی، لهندگی به عنوان نتیجه عمل له کردن ذکر شده است و نشان‌دهنده فرآیند و نتیجه خرد شدن، آسیب دیدن یا تحت فشار قرار گرفتن است. این واژه، هم کاربرد فیزیکی دارد و هم در بیان حالات عاطفی و روانی به کار می‌رود و به نوعی می‌تواند حالت آسیب‌پذیری و شکنندگی را در هر زمینه‌ای نشان دهد.
