لغت نامه دهخدا قتیم. [ق َ ] ( ع ص، اِ ) ابریشم جوش داده سپید. || زن. || زن خوب صورت و نیکو. || مرد. || مرد خوار و ذلیل. || مرد کم طعام یا بی طعام. || نیزه و سنان باریک و کهنه. ( منتهی الارب ).
