لغت نامه دهخدا فیلباران. ( اِ مرکب ) پیل باران. ( فرهنگ فارسی معین ). باران فراوان و بسیار. رگبار شدید: شدی فیل از تیر لرزان چنان که از فیلباران برهنه تنان.کلیم.