عطنه

( عطنة ) عطنة. [ ع َ طَن َ ] ( ع اِمص ) اسم مصدر است اعطان را، به معنی گذاشتن شتران در عَطَن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اعطان شود. || ( ص ) قوم عطنة؛ گروهی که شتران را در عطن آورده باشند. ( منتهی الارب ).
عطنة. [ ع َ طِ ن َ ] ( ع ص ) پوستی که در دباغ قرار داده شده و تباه و بدبوی گردیده است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عَطَن ( مص ) شود.
- امثال:
ما هو الا عطنة؛ آن را در مورد شخص پلید گویند از نظر بدبویی وی. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عَطینة شود.