ططوس، پسر اسفیانوس، پادشاه روم بود که به مدت ده سال سلطنت کرد و مردم کشورش او را خدا می‌نامیدند. او پسرش، ططوس، را به بیت المقدس فرستاد تا آنجا را به مدت چهار ماه محاصره کند. در زمان محاصره، در یکی از اعیاد یهود، جمعیت زیادی در آنجا گرد آمده بودند و فشار محاصره به حدی بود که برخی از کودکان از گرسنگی جان خود را از دست دادند و بسیاری دیگر نیز به همین دلیل فوت کردند. پس از پایان محاصره، ططوس بیت المقدس را تصرف کرد و مردم را کشت و به اسارت گرفت و همچنین مسجد الاقصی را به آتش کشید. پس از آن، ططوس به پادشاهی رسید و در دوران سلطنت سه ساله‌اش، کوهی به نام أبرمور آتش‌فشانی کرد و شهرهای زیادی را ویران ساخت.
