صائمین

لغت نامه دهخدا

صائمین. [ ءِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ صائم.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) جمع صایم در حالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند ) روزه داران.