شکر بن احمد بغدادی

[ویکی فقه] بَغدادی، شُکربن احمد، عالم، فقیه، متکلم و ادیب شیعی قرن سیزدهم و چهاردهم است.
در ۱۲۷۲، در محله کرخ بغداد متولد شد.
فعالیت علمی
مقدمات علوم را در زادگاه خود فرا گرفت و در۱۲۹۲ برای تکمیل تحصیلات به نجف مهاجرت کرد.
اساتید
بغدادی پس از گذراندن دروس پایه، سالها از درس فضلا و استادان بزرگ حوزه نجف، از جمله شیخ محمدحسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف و سید محمد بحرالعلوم استفاده کرد و از سید علی آل بحرالعلوم طباطبایی اجازه روایت گرفت.
شاگردان
...