لغت نامه دهخدا
شلافه. [ ش َل ْ لا ف َ / ف ِ ] ( ع ص ) شلافة. زن بی شرم و بیحیا. ( ناظم الاطباء ). زن سلیطه و بیحیا و پررو و وقیح و پرسروصدا. ممکن است بطور مطلق در حق مردان نیز بر زبان رانده شود. ( فرهنگ لغات عامیانه ). || زن مدخوله. ( ناظم الاطباء ).
