شتکار

لغت نامه دهخدا

شتکار. [ ش َ ] ( اِ ) شدکار. شدیار.شکافتن زمین باشد بجهت زراعت کردن. ( برهان ). شیار زمین بجهت زراعت. ( از ناظم الاطباء ). شخم کردن زمین.

فرهنگ عمید

= شدکار

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شکاف زمین برای زراعت شیار. ۲ - زمینی که در آن شکاف ایجاد کرده باشند برای زراعت.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال کارت فال کارت فال نخود فال نخود