سنگ‌دول واژه‌ای مرکب از دو جزء سنگ و دول است که در متون کهن فارسی به‌کار رفته است. این واژه در فرهنگ‌های معتبر، از جمله آنندراج، به‌عنوان مترادف گردباد معرفی شده و برای اشاره به پدیده‌ای طبیعیِ همراه با گرد و خاک و بادهای شدید مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
در بررسی دقیق‌تر، این ترکیب احتمالاً بر اساس ویژگی‌های مشهود گردبادها، مانند حرکت چرخشی و پرتاب کردن ذرات ریز و درشت، شکل گرفته است. برای دستیابی به اطلاعات جامع‌تر و تحلیل‌های واژه‌شناختی دقیق، می‌توان به مدخل سنگدوله در منابع معتبر لغت مراجعه نمود.
بنابراین، سنگ‌دول یکی از اصطلاحات کهن فارسی در توصیف پدیده‌های جوی خشن است که امروزه کمتر در گفتار روزمره به‌کار می‌رود، اما حضور آن در متون گذشته، گویای غنای زبان فارسی در نام‌گذاری پدیده‌های طبیعی است.