سبز گردانیدن

لغت نامه دهخدا

سبز گردانیدن. [ س َ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) سبز کردن. رویانیدن. خرم وشاداب کردن گیاه: اخضار؛ سبز گردانیدن چیزی را. ( منتهی الارب ). تخضیر. ( تاج المصادر بیهقی ):
همی آب بردم بر این دشت خویش
که تا سبز گردانم این کشت خویش.فردوسی.رجوع به سبز کردن شود.