لغت نامه دهخدا زیب گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ] ( مص مرکب ) حسن و جمال و آرایش یافتن: وین خاک خشک زشت، بدو گیردچندین هزار زینت و زیب و فر.ناصرخسرو.
