لغت نامه دهخدا
رگبی. [ رَ ] ( انگلیسی، اِ ) راگبی. نوعی بازی فوتبال که در آن بردن توپ با دست مجاز است. میدان این بازی به شکل مستطیل و به وسعت 66*125 متر و عده بازیکنان هر طرف 15 تن و مدت آن 80 دقیقه است.
رگبی. [ رَ ] ( انگلیسی، اِ ) راگبی. نوعی بازی فوتبال که در آن بردن توپ با دست مجاز است. میدان این بازی به شکل مستطیل و به وسعت 66*125 متر و عده بازیکنان هر طرف 15 تن و مدت آن 80 دقیقه است.
(رَ ) [ انگ. ] (اِ. ) = راگبی: فوتبال آمریکایی، نوعی ورزش که بین دو گروه پانزده نفره به همراه توپی بیضی شکل در میدانی به شکل مستطیل برگزار م ی شود.
= راگبی
نوعی ورزش وبازی باتوپ بیضی میان دودسته۱۵نفری
( اسم ) قسمی ورزش و بازی با توپ که بین دو گروه ۱۵ نفری در میدانی مستطیل به مساحت ۱۲۵ ۶۶ متر و به مدت ۸٠ دقیقه ( با فاصله ۵ دقیقه در وسط ) انجام گیرد.
راگبی: فوتبال آمریکایی، نوعی ورزش که بین دو گروه پانزده نفره به همراه توپی بیضی شکل در میدانی به شکل مستطیل برگزار م ی شود.