( رثائة ) رثائة. [ رَث ْ ثا ءَ ] ( ع ص ) رثایة. زن گریه کننده بر مرده. ( منتهی الارب ). نَوّاحه. ( اقرب الموارد ). زن نوحه گر. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). زن که با خواندن اشعار حزن انگیز و مرثیه در مجالس ختم مردگان مردم را بگریاند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
