لغت نامه دهخدا ( رتقة ) رتقة. [ رَ ت َ ق َ ] ( ع اِ ) پایه. پایگاه. ج، رَتَق. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ج ِ راتق. ( ناظم الاطباء ). رجوع به راتق شود. || گشادگی میان انگشتان. ( از اقرب الموارد ).
