ربیثه
( ربیثة ) ربیثة. [ رَ ث َ ] ( ع ص ) کار بازدارنده. ج، رَبائِث. فی الحدیث: اذا کان یوم الجمعة بعث ابلیس جنوده الی الناس فاخذوا علیهم بالربائث، ای ذکروهم الحوائج التی تربثهم عن الصلوة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). بازدارنده. ج، رَبائِث. ( آنندراج ).
کار باز دارنده
