راه گشادن

لغت نامه دهخدا

راه گشادن. [ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) راه گشودن. مقابل راه بستن. ( ارمغان آصفی ). بازکردن راه. گشادن راه. پیدا کردن راه:
اگر گاه مازندران بایدت
مگر زین نشان راه بگشایدت.فردوسی.بکف عنان دو طوفان نگاه نتوان داشت
چون راه گریه گشادم در فغان بستم.کلیم کاشانی.جای فریاد و استغاثه و آه
فکر آشفته را گشادم راه.ملک الشعراء بهار. || پدید آوردن راه و طریقت و شریعت خاص:
ولیکن جز امین سر یزدان
کسی این راه را بر خلق نگشاد.ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

راه گشودن مقابل راه بستن. باز کردن راه. گشادن راه. پیدا کردن راه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گودوخ
گودوخ
هورنی
هورنی
اگزجره
اگزجره
فال امروز
فال امروز