ذوبال

لغت نامه دهخدا

ذوبال. ( ع ص مرکب ) شریف. خطیر. عزیز. امر ذیبال، کاری شگرف: کل امرِ ذی بال ِ لم یبدء ببسم اﷲ فهو ابتر. ای کل امر ذیشأن و خطر یحتفل له و یهتم به. ( مجمع البحرین ). رجوع به بال شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کیری
کیری
کون کردن
کون کردن
توحید گوی
توحید گوی
فال امروز
فال امروز