لغت نامه دهخدا ( ذراوة ) ذراوة. [ ذُ وَ ] ( ع اِ ) آنچه از چیزی برافتد. || ریزه کاه و جز آن که از گندم جدا شودآنگاه که گندم را بر باد کنند. || ذراوه ٔنبت؛ ریزه گیاه خشک که باد برداشته و برده باشد.
